śledzę sobie to Wasze życie na portalu (nie mając nigdy odwagi na "ten pierwszy raz" napisania czegokolwiek) i przyznam, że fajny obraz Polaków w Luksemburgu się wyłania...
Czy ktos odpowie mi na pytanie co można robić z suchym chlebem w tym doskonale zorganiowanym księstwie? "Nikt nie pyta o suchy chleb dla konia" - a jak sobie takie konie i kozy w sąsiedzwie znalazłam to mnie przegonili, że niby nie wolno karmić zwierząt. No to sobie poszlismy-wszyscy smutni - ja smutna, konie smutne, dzieci smutne...Pomysleli tutaj o recyklingu niemal wszystkiego, ale ja biedna mam nadal doła wyrzucając suchy chleb, kóry niestety marnuje się u nas w domu, a z przerażeneim myślę o sposobie Mawi-ego na recykling w kierunku bułki tartej (szkoda pokaleczonych palców od tarki, a maszynki nie mam).Tak więc pozostaje albo wyjadanie do ostaniego okruszka, albo wyrzut sumienia...
No więc co z tym suchym chlebem?
pozdrawiam.
ps. a co z metalowymi pokrywkami od słoików? czy pytając o takie kwestie nie jestem bardziej luksemburska od samych Luksemburczyków?
) a nastepnie nafaszerowac nim mielonca. W ten sposob pozbywamy sie suchego chleba, natomiast z przyzwoitego kotleta (tj. 99% miesa w objetosci kotleta) otrzymujemy wyrob kotleto-podobny à la baron von Ersatz-Masochy ze wczesnego staniu wojennego.
No ale akceptuje ich reguły gry. Zawsze jak Ci się zdaje ,że wyświadczasz przysługę to jest z reguły na odwrót. Bridel to piękne miejsce - oaza spokoju - jak ktoś nie był to zapraszam na spacer do lasu.Ktoś sobie hoduje kilka koników, kóz, owiec i...kur. Ogrodzone, zadbane w lasku sosnowym. Coś jak wybieg dla pieska.