Przypomnimy tylko, iż uroczystość miała miejsce 7 maja br. w Ambasadzie RP w Luksemburgu. Ks. Henryk Kruszewski otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi w działalności polonijnej", zaś Pani Lidia Markiewicz-Niewadzi otrzymała Złoty Krzyż Zasługi "za zasługi w popularyzowaniu polskiej kultury".
Warto też nadmienić, iż w piątkowym wydaniu La Voix ukazał się w związku z uroczystością w Ambasadzie RP obszerny artykuł przedstawiający w samych superlatywach sylwetkę ks. Kruszewskiego i prezentujący jego niezwykle bogaty życiorys.
Ks. Henryk Kruszewski (omi) – życiorys
cytujemy za stroną internetową Polskiej Misji Katolickiej w Luksemburgu
13 marca 1944 r. – urodzony w Altwichshagen (III Rzesza), gdzie rodzice zostali wywiezieni na przymusowe roboty
po zakończeniu wojny – powrót do rodzinnego Gdańska
do 1953 roku – dzieciństwo ze względu na bardzo zły stan zdrowia spędził u wuja na Kujawach, w Powałkowicach, gmina Osieciny, koło Włocławka
1951 – powrót do rodzinnego Gdańska
1958-1962 – Niższe Seminarium Duchowne (NSD), czyli Liceum Katolickie w Markowcach k. Inowrocławia
1962-1963 – Nowicjat Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu w Górach Świętokrzyskich
1963-1968 – Wyższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Obrze k. Wolsztyna Wlkp.
od 08.09.1968 – Diakonat – Obra. Mgr Yves PLUMEY OMI. Arcybiskup Garoua. Kamerun
24.05.1969 – Święcenia kapłańskie. Poznań. Mgr Antoni BARANIAK SDB., Arcybiskup Poznański
Lubliniec k. Częstochowy, Poznań - funkcja misjonarza ludowego : rekolekcje, misje, zastępstwa
02.12.1970 – wyjazd do Paryża – nauka języka francuskiego w Alliance Française w Paryżu
15.09.1971 – przyjazd do Kamerunu. Praca na różnych odpowiedzialnych stanowiskach na Misji Touboro-Madigrin (w buszu kameruńskim), a następnie na północy kamerunu na Misji Figuil (obecnie znane miejsce pielgrzymkowe)
1982/1983 – wyjazd do Kanady na studia – magisterium z Teologii duszpasterskiej w Montrealu
powrót do Kamerunu – Misja Mandama (wśród górali, gdzie praca kapłańska wymagała taktu i ekumenizmu, gdyż katolicy żyli w muzułmańskiej diasporze, nie zawsze przyjazdnej religii katolickiej
– prowadzenie zajęć w Liceum klasycznym w Mayo-Oulo
– praca w Garoua (dużym mieżcie - 100.000 mieszkańców), w ekipie misyjnej i pomocniczej dla innych misji rozproszonych po archidiecezji i poza nią
13.04.1994 – definitywny powrót do Europy w związku ze złym stanem zdrowotnym (częściowy paraliż – konsekwencje wypadku samochodowego z 1982 r.); leczenie
03.06.1994 – pozwolenie na pobyt i prace duszpasterską dla Polonii w Wielkim Księstwie Luksemburga
– organizowanie parafii polskiej
05.03.1995 – otrzymanie kluczy do kościoła św. Henryka w Luksemburgu-Neudorf
otrzymanie Plebanii do dyspozycji dla polskiej wspólnoty
– założenie i zorganizowanie polskiej biblioteki
– przejęcie Szkoły Języka i Kultury Polskiej w Luksemburgu
od 2004 – członek Rady Kapłańskiej Archidiecezji Luksemburskiej
luty 2006 – mianowanie na kanonika Honorowego Katedry Włocławskiej przez Biskupa diecezji Włocławskiej Wiesława Alojzego Meringa (uroczystości oficjalne: 24 maja 2006 w Osiecinach)
ponadto:
– profesor religii (w jęz. polskim) w Szkole Europejskiej
– praca na rzecz więźniów polskich (i nie tylko) w więzieniu w Schrassig
– pomoc chyrytatywna różnym organizacjom pozarządowym w Polsce
– wspieranie działalności organizacji polonijnych w Luksemburgu
– wydawanie biuletynu o charakterze religijno-społeczno-rozrywkowym "Słowo z Luksemburga" (dwumiesięcznik; nakład: 450 egz.; rozdawany za darmo)
– odznaczenia: Medal 40-lecia Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i Medal Wojewody Pomorskiego
Lidia Markiewicz – życiorys
cytujemy za "Lydia Markiewicz. Peintures" wyd. Oficyna Wydawnicza Kucharski. Toruń
Markiewicz Lidia, z domu Niewadzi, ur. 2 IV 1949 r. w Pawłowicach, woj. wrocławskie, zamężna, 2 dzieci. Studiowała (1968–71) wychowanie plastyczne w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Legnicy, uzyskując (1972) dyplom u prof. Bronisławy Chyły i (1986–88) w Akademii Sztuk Pięknych w Trewirze (Niemcy). Była (1971–75) nauczycielką wychowania plastycznego i historii w Jaworze i Legnicy oraz współpracowała z Centrum Kultury w Jaworze. Jest (od roku 1986) pracownikiem dydaktycznym kilku ośrodków kształcenia w Luksemburgu, (od 1995) wykładowcą w Centrum Europejskim Propagowania Sztuki w Luksemburgu i (od 1994) kierownikiem Dziecięcego Atelier Plastycznego w Luksemburgu. Uczyła (1995–2005) języka polskiego i kultury polskiej w szkole przy Polskiej Misji Katolickiej. Opracowuje programy metodyczne i organizuje konferencje dotyczące twórczości artystycznej dziecka. Uprawia rysunek, grafikę i malarstwo. Członek: (od 1987) Letzebuerger Artisten Center w Luksemburgu, (1988) grupy X we Wrocławiu oraz (od 1997) Union Internationale Feminine, Artistique et Culturelle (UFACSI). Laureatka (1972) II nagrody na Salonie Sztuki we Wrocławiu.
[center]* * *
A było tak:
Wspólne zdjęcie tuż przed uroczystością
Część oficjalną rozpoczęła pani Ambasador Barbara Labuda
Ks. Henryk Kruszewski otrzymuje Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Pani Lidia Markiewicz otrzymuje Złoty Krzyż Zasługi
Podniosła chwila
Przemówienia...
przemówienia...
i gratulacje...
...którym nie było końca.
A potem wspólna zabawa...
...tańce...
...i śpiewy![/center]